بحران قحطی که به جان  کودکی خودش افتاد شاید دلیل عشق بی پایانش به درمان کودکان سرزمینش شد. تلاش بی حد و حسابش برای کمک به بهبود بیماری‌هایی که کودکان گرفتارش می‌شدند چنان وسعت داشت که می‌توان او را «پدر علم اطفال» ایران دانست.

«محمد قریب» ۱۴ تیر ماه ۱۲۸۸ در تهران و از پدر و مادری اصالتا گرگانی متولد شد. تحصیلات متوسطه را در دبیرستان «دارالفنون» گذراند و در گروه اولین دانشجویان ایرانی بود که برای ادامه تحصیل در رشته پزشکی راهی فرانسه شد. «قریب» در همان سال ابتدایی تحصیلاتش موفق به کسب «جایزه لابراتوار تشریح» از دانشکده پزشکی در شهر «رن» فرانسه شد.

در سال ۱۳۱۴«محمد قریب»  نخستین ایرانی بود که توانست در کنکور اینترنی بیمارستان پاریس پیروز شود. او در سال ۱۳۱۹ پس از بازگشت به ایران و گذراندن دوره سربازی به عنوان دانشیار طب اطفال در دانشگاه مشغول به کار شد و در همین سال بود که کتاب «بیماری‌های کودکان» را به چاپ رساند.

دکتر «قریب» ابتدا در بیمارستان رازی به اداره بخش اطفال مشغول شد و سپس به بیمارستان هزار تختخوابی رفت و بخش مخصوص کودکان این بیمارستان را دایر کرد. او در سال ۱۳۲۱ موفق به دریافت نشان عالی از دولت فرانسه شد و در حدود بیست سال بعد در سال۱۳۵۰ به عضویت هیئت مدیره انجمن بین‌المللی بیماری‌های کودکان درآمد.

دکتر «محمد قریب» نخستین تعویض خون را در ایران انجام داد و از بنیان‌گذاران انتقال خون در ایران محسوب می‌شود اما شاید مهم ترین اقدام این پزشک تأسیس اولین بیمارستان تخصصی کودکان یعنی بیمارستان «مرکز طبی کودکان» به همراه دکتر «حسن اهری» بود که تا کنون نیز پابرجاست. «قریب» این بیمارستان را در زمان بازنشستگی خود تاسیس کرد.

بیشتر بخوانید: بانوي بزرگ زبان‌هاي باستاني ايراني درگذشت

دکتر «قریب» که از سال ۱۳۵۱ درگیر بیماری بود سرانجام در سن ۶۵ سالگی به دلیل پیشرفت بیماری‌اش یعنی سرطان مثانه در سال ۱۳۵۳ در محل خدمت خود یعنی بیمارستان کودکان درگذشت.

یادش جاودان، روانش سرشار

خبرکانادا، مرجع اخبار روز سراسر کانادا