بانوي بزرگ زبان‌هاي باستاني ايراني درگذشت
صبح دیروز، هفتم مردادماه ۱۳۹۹، «بدرالزمان قریب» یکی از ستاره‌های پرفروغ فرهنگ و ادب ایران، در سن ۹۱ سالگی خاموش شد. «بدرالزمان قریب» عضو پیوستهٔ فرهنگستان زبان و ادب فارسی، زبان‌شناس، پژوهشگر زبان سغدي، اديب و استاد دانشگاه بود.
زنده‌یاد «بدرالزمان قریب»، زادهٔ ۱۳۰۸ در شهر تهران بود و مدرک دکتری زبان‌های باستانی خود را از دانشگاه پنسیلوانیای امریکا دریافت کرده بود. او استاد بازنشسته گروه فرهنگ و زبان‌های باستانی دانشکده ادبیات دانشگاه تهران بود.
مطالب مرتبط: فیلم ايراني «مگرالن» به جشنوارۀ «گیملی» كانادا رسید
بانو قریب، نویسنده، پژوهشگر، مترجم، ایران‌شناس، زبان‌شناس و فارسی‌پژوهی شهیر بود که برخی از تألیفات گران‌سنگش عبارتند از: «تحلیل ساختاری فعل در زبان سُغدی»، «زبان‌های خاموش، یوهان فریدریش (ترجمه، با همکاری یداللّه ثمره)»، «وسنتره جاتکه، داستان تولد بودا به روایت سُغدی»، «فرهنگ سُغدی (سُغدی ـ فارسی ـ انگلیسی)»، «تاریخچهٔ گویش‌شناسی در ایران»، «مطالعات سُغدی»، «پژوهش‌های ایرانی باستان و میانه».
بیشتر بخوانید: كرايتريون نسخه بلوري «طعم گیلاس» را منتشر كرد
«غلامعلی حدّاد عادل»، رئیس فرهنگستان زبان و ادب فارسی، در پی درگذشت بدرالزمان قریب در پیامی نوشت:
« شادروان دکتر قریب که به خاندانی اصیل و فرهیخته تعلق داشت، در حوزهٔ زبان‌های باستانی ایران صاحب شهرت و اعتبار جهانی بود و از مفاخر علمی کشور به شمار می‌آمد.»
زبان سغدی یکی از زبان‌های ایرانی در دوران میانه است و مردم در هزاره اول میلادی از دریای خزر تا مرز چین به اين صحبت می‌کردند. پس از حمله اسكندر مقدوني به ايران و مهاجرت ايراني‌ها به چين، طولي نكشيد كه زبان سغدي در چين رواج يافت و بعدها به زبان دادوستد در جاده ابريشم بدل گشت. يكي از مهم‌ترين آثار «بانو قريب» تأليف كتاب «فرهنگ سغدي» است كه در سال 1375 به عنوان كتاب سال برگزيده شد و اهميتي ستودني نزد ايران‌شناسان و پژوهشگران اين حوزه دارد.
بیشتر بخوانید: اشتغال بیش از 70% ایرانیان مهاجر در کانادا
خبرکانادا، مرجع اخبار روز سراسر کانادا
نظرات بسته شده است.