پروین، ستاره‌ای در آسمان شعر
25 اسفند زادروز پروین اعتصامی،پرآوازه‌ترین شاعر زن ایران
وقتی «رضاشاه» به او پیشنهاد داد تا کار تدریس به ملکه را قبول کند، «پروین» مخالفت کرد و تن به پذیرفتن این پیشنهاد نداد.
«رخشنده اعتصامی» معروف به «پروین اعتصامی» در 25 اسفند 1285 خورشیدی در شهر تبریز متولد شد. او فرزند «یوسف اعتصامی» ملقب به «اعتصام‌الملک» نویسنده و مترجم معاصر ایرانی بود.
وی تنها دختر خانواده بود و چهار برادر داشت. در سال هزار و دویست و نود و یک در حالی که کودکی بیش نبود با خانواده به تهران آمد. از این رو« پروین» از کودکی با مشروطه خواهان و چهره های فرهنگی آشنا شد و ادبیات را در کنار پدر و از استادانی چون دهخدا و ملک الشعرای بهار آموخت. در دوران کودکی، زبان های فارسی و عربی را زیر نظر معلمان خصوصی در منزل آموخت.پایان نامه تحصیلی خود را از مدرسه آمریکایی تهران گرفت و در همانجا شروع به تدریس کرد. او هم‌زمان با تحصیل، شعر نیز می‌سرود.
نوزده تیر ماه 1313 با پسر عموی پدرش «فضل الله همایون فال» ازدواج کرد و چهار ماه پس از عقد ازدواج به کرمانشاه، خانه شوهر رفت. پیوند زناشویی وی با پسر عمویش که رئیس شهربانی کرمانشاه بود و اخلاقی نظامی داشت و با روحیات شاعرانه «پروین» سازگار نبود بیش از دو و نیم ماه دوام نداشت.
انتشار دیوان اشعار پس از طلاق
پدرش پیش از ازدواج «پروین»، با چاپ مجموعه اشعار او مخالف بود و این کار را با توجه به اوضاع و فرهنگ روزگار، نامناسب می‌دانست. او فکر می‌کرد دیگران چاپ اشعار یک زن جوان را، راهی برای پیدا کردن همسر به حساب آورند؛ اما پس از ازدواجش و جدایی از همسرش به این کار رضایت داد. پیش از نخستین چاپ دیوان او، بعضی از اشعار «پروین» در «مجله بهار» چاپ شده بودند.
از انتشار نخستین چاپ دیوان او در سال ۱۳۱۴ هجری خورشیدی توسط چاپخانه «مجلس شورای ملی» به همراه با مقدمه از ملک‌الشعرای بهار بود، بسیار استقبال زیادی شد. نخستین مجموعه شعر «پروین»، شامل اشعاری بود که وی تا پیش از ۳۰ سالگی سروده بود و بیش از ۱۵۰ قصیده، قطعه، غزل و مثنوی داشت.
البته دیوانش شامل همه اشعار سروده شده توسط او نیست، زیرا او چند سال پیش از مرگش، قسمتی از اشعارش را که مطابق میلش نبوده را سوزانده‌است.
بیشتر بخوانید: به یاد سیمین دانشور
مبارزه با استبداد به شیوه پروین
در زمان حیات «پروین اعتصامی»، دولت به دانشمندان، علما و بزرگان علم و ادب، مدال‌های لیاقت یا نشان‌های دولتی اعطا می‌کرد؛ مدالی که نشانه سپاس و احترام دولت از خدمات علمی و فرهنگی فرد موردنظر است و سپس دولت آن‌ها را در مراسمی خاص مورد قدردانی قرار می‌داد. در سال ۱۳۱۵، «مدال درجه سه لیاقت» به «اعتصامی» داده شد ولی او این مدال را قبول نکرد. او حتی پیشنهاد «رضا شاه» را برای تدریس ملکه و ولیعهد نپذیرفت زیرا به گفته خودش، اعتقاداتش در مورد ایستادگی در برابر استبداد، به او اجازه نمی‌داد در چنین مکان‌هایی حاضر شود.
«پروین اعتصامی» در فروردین ۱۳۲۰ به بیماری حصبه مبتلا شد. این در زمانی بود که برادرش دیوان او را برای دومین چاپ آماده می‌کرد. اما وخیم بودن وضعیت بیماری او باعث می‌شود که او در ۳ فروردین در خانه بستری شود. سرانجام «پروین اعتصامی» در تاریخ ۱۵ فروردین۱۳۲۰ در سن ۳۴ سالگی در تهران درگذشت.
روحش قرین آرامش؛نامش مانا
خبرکانادا، مرجع اخبار روز سراسر کانادا