سوم آبان، فريدون مشيری، سراينده زيباترين عاشقانه‌های زبان فارسي، درگذشت

خيلی از ماها هنگام عاشقی، بی‌اختيار به سراغ اشعار «فريدون مشيری» رفته‌ايم و همچنان هم می‌رويم. «بی‌تو مهتاب شبی باز از آن كوچه گذشتم»، اصلا ناف عشق و عاشقی را با اشعار مشيری بريده‌اند بسكه اشعار او، زبان گويایِ عاشقی كردن تك‌تك ماهاست. سوم آبان مصادف با بيستمين سالگرد درگذشت اين شاعر گرانقدر ايرانی است كه گويی سوز اشعارش از نهايت قلب رنجور همه عاشقان برخاسته است.

اما فريدون مشيری كه بود:

• فريدون، سی‌ام شهریور ۱۳۰۵ در تهران و خیابان ایران (عین‌الدوله سابق) به دنیا آمد. اصالتاً از مردمان قوم بختیاری بود. فریدون سال‌های اول و دوم تحصیلات ابتدایی‌اش را در تهران گذراند اما به علت مأموریت اداری پدرش به مشهد رفت.
• در سال ۱۳۲۰ که ایران به اشغال متفقين درآمد و آنها از شمال و جنوب به کشور حمله کردند، خانواده مشيری دوباره به تهران بازگشتند.
• فريدون در ۱۸ سالگی در وزارت پست و تلگراف مشغول به کار شد و ۳۳ سال در اين وزارتخانه كار كرد ادامه یافت.
• مرگ مادرش كه در سن ۳۹ سالگی درگذشت، اثر عمیقی در فريدون بر جا گذاشت. او روزها کار می‌كرد و شب‌ها به ادامه تحصیل می‌پرداخت. از همين ايام به مطبوعات روی آورد و در رشته ادبیات فارسی دانشگاه تهران به تحصیل پرداخت.
• از سال ۱۳۳۲ تا ۱۳۵۱ مسئول صفحه شعر و ادب مجله «روشنفکر» بود.. بعدها تنظیم صفحه شعر و ادبی مجله «سپید و سیاه» را نيز بر عهده گرفت. در همان سال‌ها با مجلهٔ «سخن» به سردبیری پرویز ناتل خانلری همکاری داشت.

بیشتر بخوانید: پاييز اين دریاچه‌ را از دست ندهيد!

نخستين مجموعه شعر

• نخستين مجموعه شعرش را با نام «تشنه توفان» در سال ۱۳۳۴ منتشر كرد. محمدحسین شهریار و علی دشتی، مقدمه‌ای برای نخستين مجموعه مشيری نوشتند.
• مشیری توجه خاصی به موسیقی ایرانی داشت و در پی همین دلبستگی طی سال‌های ۱۳۵۰ تا ۱۳۵۷ عضویت شورای موسیقی و شعر رادیو را پذیرفت.
• معروف‌ترین اثر وی شعر «کوچه» نام دارد که در اردیبهشت ۱۳۳۹ در مجله «روشنفکر» چاپ شد و از زیباترین و عاشقانه‌ترین شعرهای نو زبان فارسی است.
• از آثار مشيری می‌توان به اينها اشاره كرد: تشنه توفان، گناه دریا، نایافته، ابر و کوچه، بهار را باور کن، از خاموشی، مروارید مهر، آه باران، از دیار آشتی، با پنج سخن‌سرا، لحظه‌ها و احساس، آواز آن پرنده غمگین.
• مشیری شاعری توانا و صاحب‌سبک بود ، شعر او ادامه‌یی از جویباری است که از دوران رودکی آغاز شد و در گذر قرن‌ها به او رسيد، شعری نجیب، آرام، انسانی و عاشقانه. فريدون مشيری سوم آبان‌ماه 1379 چشم از جهان فروبست. يادش گرامی و عاشقانه‌هايش مستدام.

خبرکانادا، مرجع اخبار روز سراسر کانادا