آیا ازدواج‌های مجازی برای مهاجرت مناسبند
اداره مهاجرت کانادا، ازدواج‌های مجازی را در برنامه مهاجرتی «اسپانسرشیپ» به رسمیت نمی‌شناسد. با این حال، همسران خارجی کانادایی‌ها ممکن است هنوز هم بتوانند از سوي این کشور پذيرفته بشوند.
تصویب قانون «اسپانسرشیپ» به سال 2015 برمی‌گردد. اداره «مهاجرت، پناهندگان و شهروندی کانادا» (IRCC) در اين راستا اعلام کرده که ازدواج غیابی یا وکالتی فقط برای اعضای نیروهای مسلح کانادا موردقبول است و فقط این افراد می‌توانند در صورت چنین ازدواجی با فرد خارجی، اسپانسر وی برای مهاجرت در کانادا شوند.
این تصمیم که مشکلاتي را برای ورود اين زوج‌ها به كانادا ایجاد کرده است، به منظور پیشگیری از مهاجرت قربانیان ازدواج‌های اجباری به کانادا وضع شده است. ازدواج‌هایی که با وساطت وکیل انجام می‌شوند چنين سوءاستفاده‌هايي را تسهیل می‌کنند، زیرا هیچ‌یک از طرفین در مراسم ازدواج خود حضور ندارند. به عبارتی ساده‌تر، مجبور کردن دو نفر برای ازدواج جایی که خودشان راضی به امضا قرارداد نیستند، از این طریق آسان‌تر است.
اما وقتی صحبت از یک زوج قانونی میشود که به دلیل پیشگیری از همه‌گیری کرونا نیاز به عروسی ویدئویی دارند، ممکن است از نظر کارشناسان قانون مهاجرت شرایط متفاوتی داشته باشد. تفاوت بین عروسی‌هایِ با واسطه وکیل و مجازی در این است که عروسی باواسطه وکیل می‌تواند توسط یک نماینده انجام شود، در حالی که زوج‌ها از طریق پیام‌رسان ویدئویی، تلفن یا حتی نمابر در مراسم مجازی شرکت می‌کنند.
حضور فیزیکی در مراسم ازدواج ضروری است
«آئین‌نامه حمایت از پناهندگان مهاجر» به‌طور خاص بیان می‌کند که زوجین باید در مراسم ازدواج خود حضور فیزیکی داشته باشند تا بتوانند از طریق برنامه «اسپانسرشیپ» درخواست بدهند. به گفته « IRCC» و «آژانس خدمات مرزی کانادا» (CBSA): «برای اینکه حضور در مراسم ازدواج یک حضور فیزیکی در نظر گرفته شود، هر دو طرف باید شخصاً در مراسم عروسی شرکت کنند».
به نظر می‌رسد که اولویت حضور در مراسم، به‌طور فزاینده‌ای در طول همه‌گیری کرونا از بین رفته است. تقاضا برای ازدواج های مجازی در ماه مارچ زیاد شده و از آن زمان ثابت مانده است. «کوین اسمیت»، مدیر بازاریابی «وِب وِد» می‌گوید خدمات ازدواج آنلاین از زمان اجرای قرنطینه به دلیل همه‌گیری کرونا، افزایش 400 درصدی داشته است. اسمیت می‌گوید: «ما معمولاً بیست عروسی در ماه انجام می‌دادیم ولی حالا تقریباً روزی بیست عروسی انجام می‌دهیم».
در طول همه‌گیری کرونا، اداره مهاجرت اقدامات زیادی را برای نگه داشتن اعضای خانواده‌ها در کنار هم انجام داده است. از جمله، اخیرا ًمعافیت‌هایی را برای رفت‌وآمد اعضای درجه یک خانواده‌ها، از جمله همسران ایجاد کرده است. با این حال، « IRCC» می‌گوید هیچ برنامه خاصی برای پذیرش ازدواج های باواسطه وکیل ندارد.
این بدان معنا نیست که زوج‌های متأهلی که از طریق پیام‌رسان ویدئویی با هم ازدواج می‌کنند، هیچ گزینه‌ای ندارند. این زوج‌ها در صورتی‌که همه شرایط را داشته و برای حداقل دوازده‌ماه متوالی با هم زندگی کرده باشند، همچنان می‌توانند به‌عنوان شریک زندگی هم شناخته شوند. در صورت داشتن اجازه عبور از مرز، آنها همچنین می‌توانند بر اساس شرایط IRCC در کانادا ازدواج کنند.
مهاجرت به کانادا از طریق ازدواج در طول همه‌گیری کرونا
زوج‌های متأهل و شریکان زندگی باید وضعیت زناشویی خود را به افسران مرزی ثابت کنند تا از محدودیت سفر، معاف شوند. آنها همچنین باید مقررات قرنطینه را رعایت کنند. افسران مرزی هر پرونده را به صورت مجزا ارزیابی می‌کنند و بر اساس قوانین فعلی سفر و اطلاعات ارائه‌شده توسط مسافر، داوری می‌کنند.
بیشتر بخوانید: مهاجرت، راهي براي رشد جمعیت کانادا
فهرست زیر شامل اسنادی جهت اثبات مدرك ازدواج است:
- گواهی ازدواج
- اثبات ثبت ازدواج با حضور یک مقام دولتی (محلی، استانی، ایالتی یا کشوري)
- زوج‌ها دارای فرزندانی باشند که دارای شناسنامه یا فرم‌های فرزندخواندگی هستند و در آن اسامی هر دو والدین ذکر شده است.
- دعوت‌نامه و عکس‌های عروسی
خدمات مرزی گواهی‌های ازدواج صادرشده در سایر کشورها را می‌پذیرند اما زوجین هنوز هم باید ثابت کنند که این ازدواج هم در کانادا و هم در کشوری که در آن انجام گرفته، از نظر قانونی الزام‌آور است.
« CBSA» در نامه‌ای اعلام كرده است: «ازدواجی که در خارج از کشور انجام گرفته است، باید هم طبق قوانین جایی که در آن انجام شده و هم طبق قانون فدرال کانادا معتبر باشد تا برای اهداف مهاجرتی، قانونی تلقی شود. ازدواجی که طبق قانون محلی قانونی شمرده میشود، معمولاً در کانادا هم به رسمیت شناخته میشود. اما در نهایت متقاضیان تعهد دارند قانونی بودن ازدواج خود را ثابت کنند.»
خبرکانادا، مرجع اخبار روز سراسر کانادا
نظرات بسته شده است.