نازنین افشین‌جم مطرح کرد: کانادا کجای «انقلاب ایران» می‌ایستد؟
نازنین افشین‌جم با اعتقاد بر اینکه «انقلاب 2022 ایران شروع شده است»، به طرح به این پرسش پرداخته که «آیا کانادا در کنار مردم خواهد ایستاد یا مستبدان؟» او سپس تاکید کرد، «کانادایی‌ها باید بدانند که این رژیم تهدیدی مستقیم برای امنیت آنها است.»
این مطلب خبرکانادا خلاصه‌ای از مقاله اختصاصی نازنین افشین جم مک می برای نشنال پست است.
در بخشی از این مقاله آمده است:
«مهسا امینی دختر ۲۲ ساله‌ای بود با امید و آرزوها که پلیس اخلاق قلب او را از تپش انداخت، چون شلوارش زیادی چسبان و حجابش شل بود.
این در حالی است که دختران و نوه‌های روحانیون حاکم که بدن زنان را کنترل می‌کنند، خود در مهمانی ها در لس آنجلس دیده می شوند؛ با لباس های کوتاه و کفش‌های پاشنه بلند و موهایی که مثل شامپاینی که می نوشند رها شده است.
فرزندان آخوندها در بلوار هالیوود با لامبورگینی‌های درخشان رژه می‌روند؛ در حالی که مردم در غل و زنجیر در ایران با سه شغل فقط برای گذران زندگی در فقر فرو می‌روند و کودکان خیابانی در جعبه‌های مقوایی زندگی می‌کنند.
چیزی که در ایران ظهور کرده فقط مهسا امینی نیست. فقط اعتراض در ایران نیست، بلکه انقلاب ۲۰۲۲ ایران است. آنچه ما شاهد آن هستیم انباشت ۴۴ سال حکومت ظالمانه، سرکوب و نقض فاحش حقوق بشر است که به خیابان‌های ایران سرازیر شده است.
کانادایی چه کار می‌توانند بکنند؟
کانادایی‌ها باید بدانند که این رژیم تهدیدی مستقیم برای امنیت آنها است. کانادا ماموران رژیم را در داخل مرزهای ما پناه می‌دهد و یکی از پناهگاه‌های اصلی پولشویی آنها از طریق خرید املاک و شرکت‌ها بوده است.
در اول اکتبر، تظاهرات در بیش از ۱۵۰ شهر در سراسر جهان توسط حامد اسماعیلیون، دندانپزشک ایرانی-کانادایی که همسر و دخترش در پرواز PS752 کشته شدند، هماهنگ شد. فقط در تورنتو بیش از ۵۰۰۰۰ نفر به اعتراض و حمایت از جنبش آزادی ایران آمدند.
اگر نخست وزیر جاستین ترودو علاقه‌مند بود بداند که چطور می تواند کمک کند و همبستگی خود را نشان دهد، در یکی از راهپیمایی‌ها در سراسر کانادا شرکت می کرد تا ببیند ایرانی-کانادایی‌ها چه می‌گویند. در عوض، او آخر هفته بانجی جامپینگ انجام داد و پیشنهاد کرد مجلس را برای چند روز با رنگ های سه رنگ ایران چراغانی کند.
جامعه ایرانی کانادایی تسلیم نشدند و فشارها را ادامه دادند. آنها به دولت گفتند که درخواست اصلی شرکت‌کنندگان در راهپیمایی آزادی این بود که کشورهای غربی از مشروعیت بخشیدن به این رژیم دست بردارند. رژیم نماینده مردم ایران نیست. صاحبان قدرت هرگز در انتخابات آزاد یا منصفانه انتخاب نشدند.
ما باید تحریم‌های Magnitsky را برای اخراج مقامات رژیم و خانواده‌های آنها از کانادا اتخاذ کنیم.
دولت ترودو با تحریم ۱۰ هزار تن از مقامات سپاه قدم مثبتی در این راستا برداشته است، هرچند که هنوز کارهای زیادی برای انجام وجود دارد.»