لوسی مونتگمری از مشهورترين نويسندگان كودك و نوجوان در جهان است.

 

«لوسی ماد مونتگمری» (Lucy Maud Montgomery) نویسنده رمان «آن در گرین گیبلز»، 30 نوامبر 1874 در «کلیفتون» (نیو لاندن کنونی)، جزیره پرنس ادوارد به دنیا آمد. این نویسنده کانادایی 20 رمان منتشر کرده است که بسیاری از آنها هنوز در سراسر جهان خوانده می‌شوند. اما، محبوب‌ترین اثر وی مجموعه «آن شرلی در گرین گیبلز» موفقیتی سریع برای او به همراه داشت. شخصیت اصلی رمان، دختربچه‌ای یتیم به نام» آن شرلی» بود.

1. حس یتیمی همراه کودکی‌های نویسنده

هنگامی که «لوسی ماد مونتگمری» کودک بود، مادرش بر اثر بیماری سل درگذشت. پدرش به دلیل مشکلات روحی پس از مرگ همسرش او را به پدربزرگ و مادربزرگ مادری خود که در مزرعه‌ای در «کاوندیش»، جزیره پرنس ادوارد زندگی می‌کردند، سپرد. این زوج سالخورده با مونتگمری سختگیرانه و رسمی برخورد می‌‌کردند و شخصیت حساس او را درک نمی‌کردند. او کودکی خود را  اغلب با خواندن کتاب، نوشتن و با تخیلات خود گذراند. این تنهایی البته، شاید به ظاهر بسیار دردناک بود، اما باعث شد که «لوسی» از همان دوران کودکی ، به یک خیال‌پرداز و یک داستان‌نویس تبدیل شود.

2- دوست داشت او را «ماد» (Maud)  صدا بزنند.

مانند شخصیت رمان‌هایش «آن» ، «مونتگمری» نیز در هجی کردن نام‌ها خاص بود. «لوسی» از نام مادربزرگ او و «ماد» از نام دختر ملکه ویکتوریا، پرنسس آلیس ماد ماری گرفته شده بود. او درخاطرات خود نوشته بود: «من هرگز از لوسی به عنوان یک اسم خوشم نیامد. من همیشه ماد را دوست داشتم، ماد بدون تلفظ حرف «e».

3. او جزیره پرنس ادوارد را دوست داشت.

«مونتگمری» دوران کودکی خود را با چیدن توت، ماهیگیری و رفتن به ساحل گذراند. او در دوران کودکی برای هر آنچه که می‌دید اسم می‌گذاشت،  حتی درختان سیب نیز هر کدام اسامی داشتند. بعدها، او این اسامی را در کتاب‌های خود آورد.

 

4- او کار در روزنامه خود را رها کرد تا از مادربزرگش مراقبت کند.

در سال 1901، «مونتگمری» در روزنامه «The Daily Echo»  در «هالیفاکس»، نوا اسکوشیا مشغول به کار شد. او تنها زن کارمندی بود که هفته ای 5 دلار درآمد داشت. با اینکه وی شغل خود را دوست داشت، اما با گذشت نه ماه، پدربزرگش ناگهان درگذشت و وی مجبور شد به «کاوندیش» برگردد و با مادربزرگ بیمار خود زندگی کند.

5. داستان ازدواج و عشق‌های او

«مونتگمری» به عنوان یک زن جوان و زیبا، عاشقان زیادی داشت. او قبل از نامزد شدن با «ادوین سیمپسون»، دو پیشنهاد را رد کرد. اما به زودی پس از پذیرفتن پیشنهاد «سیمپسون» نیز متوجه شد که او را نیز دوست ندارد و نمی‌تواند با او ازدواج کند. اما او را طرد نکرد. در همین زمان، او عاشق «هرمان لیرد»، پسر کشاورز شد. اگرچه «مونتگمری» احساس شدیدی نسبت به «هرمان لیرد» داشت، اما او نیز هوشی را که«مونتگمری» از یک همسر انتظار داشت را  نداشت. هر دو ماجرا دوام نیاورد.

او انسانی سخت‌گیر در رابطه بود و دیگر به هیچ وجه چشم انتظار عشقی رمانتیک نماند.

اما بر اساس یک تفکر قدیمی در کانادا، خود را در بن‌بستی دید که نیاز به ازدواج داشت. او با یک کشیش ازدواج کرد. کشیشی که خود همسر داشت ، اما «لوسی» دیگر هیچ امیدی به زندگی عاشقانه نداشت و این شاید برای او امن ترین انتخاب ممکن در زندگی بود. او از ادواج با آن کشیش صاحب سه فرزند شد که فرزند سومشان در هنگام تولد در گذشت.

6. با وجود عدم حمایت نزدیکانش، او به نوشتن ادامه داد.

خانواده «مونتگمری» نوشتن را اتلاف وقت، به ویژه برای یک زن می‌دانستند. بنابراین او مخفیانه کار می‌کرد.  حتی او یواشکی شمع به داخل اتاق خود می‌برد تا بتواند شب‌ها بنویسد. همانطور که او در یادداشت‌های خود می‌نویسد: «من در خلوت و سکوت به تنهایی تلاش کردم. من هرگز جاه‌طلبی‌ها و تلاش‌ها و ناکامی‌های خود را با کسی درمیان نگذاشتم. در درون و اعماق وجودم و با وجود همه دلسردی‌ها، می‌دانستم به آنچه می‌خواهم روزی خواهم رسید.»

7. کار در اداره پست باعث شد که بتواند نوشته‌های خود را به ناشران بفرستد

هنگامی که «مونتگمری» به «کاوندیش» بازگشت،  دستیار مدیر اداره پست شد. بدین ترتیب، او می‌توانست نوشته‌های خود را به ناشران ارسال کند و پاسخ آنها را دریافت کند، بدون اینکه کسی متوجه شود. در سال 1902، وی 30 اثر  پذیرفته شده داشت. در سال 1904، او 600 دلار از طریق نوشتن درآمد کسب کرد. در سال 1906، او 700 دلار درآمد کسب کرد، زمانی که یک زن متوسط ​​300 دلار درآمد داشت.

 

8- او ایده «آن شرلی» را از یک روزنامه قدیمی الهام گرفت

یک روز، «مونتگمری» مشغول مرور یک روزنامه بود و نوشته‌ای را پیدا کرد که یک دهه قبل از آن نوشته شده بود. در آن آمده بود: «زوج سالخورده‌ای درخواست حضانت و نگهداری یک پسر یتیم را داشتند که به اشتباه دختری برای آنها فرستاده شده است.» پس از آن او شروع به نوشتن داستانی درباره دختر یتیمی با موهای قرمز کرد. او  قصد داشت آن را به عنوان یک سری در هفت فصل برای یک روزنامه بنویسد. اما زندگی به نوع دیگری رقم خورد  و «مونتگمری» شروع به نوشتن رمان کرد.

9. پس از رد کتابش برای چاپ آن تقریباً منصرف شده بود.

در سال 1905، «مونتگمری» کتاب «آن در گرین گیبلز» را برای چندین ناشر فرستاد که همگی این کتاب را رد کردند. با دلسردی او رمان را در یک جعبه کلاه گذاشته و فراموشش کرد. دو سال بعد، زمانی که آن را دوباره پیدا کرد ویرایش مجددی کرده  و این بار  به انتشارات «L.C. Page & Company» در شهر بوستون فرستاد و این انتشارات با چاپ رمان وی موافقت کرد. «آن در گرین گیبلز» در سال 1908 به بازار عرضه شد و به سرعت به یک کتاب پرفروش تبدیل شد.

 

10. در اوج محبوبیت رمان «آن» از شخصیت داستانش خسته شد

قرارداد« مونتگمری» با ناشر اینگونه بود که تا زمانی که رمان «آن گرین گیبلز» فروش خوبی داشته باشد به نوشتن سری‌های بعدی این کتاب ادامه دهد، او این کار را دوست نداشت، البته بین سال‌های 1908 و 1921 او شش کتاب از مجموعه  «آن» را نوشت.

پس از آن او در یادداشت‌های خود گفته است، اکنون می‌خواهم یک قهرمان جدید خلق کنم، اسم قهرمان جدیدم امیلی است. البته، پس از نوشتن سه کتاب «امیلی»، این نویسنده دوباره به نوشتن «آن شرلی» برگشت و در سال 1936 «آن در ویندی پاپلز« و آن در «اینگل ساید» را در سال 1939 نوشت.

11. شوهرش بیماری روحی داشت.

در سال 1919، «یوئن مک‌دونالد» همسر وی دچار بیماری روحی شد و او از مالیخولیای مذهبی رنج می‌برد و فکر می‌کرد که  خداوند جهنم را برای او مقدر کرده است. روزها با غر زدن، هق هق گریه، دعا خواندن و ناله کشیدن‌های او می‌گذشت.

او برای محافظت از شغل همسرش و اعتبار خانواده‌اش بیماری او را پنهان نگه داشت. این بیماری تا آخر عمر همراه «یوئن» بود.

12. او با ظاهرسازی افسردگی خود را بروز نمی‌داد

در ظاهر، «مونتگمری» به نظر یک فرد خوشحال بود. نزدیکانش او را شاد و سرزنده توصیف می‌کردند اما در واقع او به افسردگی دچار شده بود. بیماری روانی شوهرش، درگیری‌های قانونی با ناشرش، مشکلاتی که با پسرش داشت، افزایش وابستگی شدید به آرام بخش و همزمانی با جنگ جهانی او را ناامید کرده بود. در سال 1940 «مونتگمری» دچار نقص عصبی شد و در اواخر روزهای زندگیش توانایی نوشتن را از دست داده بود.

وی در 67 سالگی درگذشت و در قبرستان کاوندیش در جزیره پرنس ادوارد به خاک سپرده شد.

13. او همچنان یکی از محبوب ترین نویسندگان کانادا است.

«مونتگمری» 20 رمان، بیش از 500 داستان کوتاه ، 30 مقاله ، زندگی نامه و یک کتاب شعر منتشر کرده است. «آن در گرین گیبلز» به 25 زبان  دنیا ترجمه شده و از آن فیلم، نمایش‌نامه، نمایش موزیکال، کارتون، مینی سریال و نمایش‌های رادیویی ساخته شده است. این کتاب جزیره پرنس ادوارد را به همه دنیا شناساند. حالا محل تولد وی به یک مکان تاریخی تبدیل شده و  سالانه بیش از 125 هزار  بازدید کننده دارد. «مونتگمری» همه این کارها را زمانی انجام داد که زنان حتی نمی‌توانستند رأی دهند.

 

خبرکانادا، مرجع اخبار روز سراسر کانادا