نهنگها و دلفینها در برابر سرطان مقاومترند
یافتههای تحقیقی درباره آببازسانان میتواند برای درمان سرطان انسان راهگشا باشد
به گزارش «خبرکانادا» و به نقل از «نیوساینس»، نهنگها، دلفینها و گراز ماهیها دریایی در مبارزه با سرطان بسیار بهتر از ما عمل میکنند، دانشمندان با انجام پژوهشی به درک این مسئله نزدیک شدند که چرا آب بازسانان نسبت به سایر پستانداران کمتر سرطان میگیرند.
به طور کلی، آب بازسانان طولانیترین عمر را بین پستانداران دارند، برخی از گونههای نهنگها تا 200 سال عمر میکنند. این که چطور این امکان وجود دارد که این جانوران در برابر سرطان مقاومتر باشند با توجه به جثه بزرگ و طول عمر آنها یک معما است.
بدن این جانوران سلولهای بسیار بیشتری نسبت به بدن انسان و سایر پستانداران دارد. به گفته «دانیلا تجادا-مارتینز» (Daniela Tejada-Martinez) از دانشگاه آسترال شیلی، داشتن سلولهای بیشتر بدین معنی است که درصد خطر سرطانی شدن سلولها افزایش مییابد.
برعکس، سرطان در آب بازسانان بسیار کمتر از سایر پستانداران و انسان است. این وضعیت به عنوان «پارادوکس پتو» (Peto’s paradox) شناخته میشود. (طبق این پارادوکس گونههای حیوانی بزرگتر در مقایسه با گونههای حیوانی کوچکتر تومورهای کمتری دارند)
«ونسان لینچ» (Vincent Lynch) از دانشگاه بوفالو، نیویورک میگوید: «این حیوانات توانستهاند سازوکارهای بهتری برای مبارزه با سرطان ایجاد کنند.»
«دانیلا تجادا-مارتینز» و همکارانش تکامل 1077 ژن مهار کننده تومور (TSGs) را مطالعه کردهاند. در مجموع، آنها تکامل ژنها را در 15 گونه پستاندار، از جمله هفت گونه آب بازسان مقایسه کردند.
بیشتر بخوانید: انسانها و دلفینها ویژگیهای شخصیتی مشابهی دارند
این پژوهش که در مجله علمی Proceedings of the Royal Society B منتشر شده است، نشانههایی از گزینش ژنتیکی مثبت را در تنظیم کنندههای اصلی دیان ای آسیب دیده، انتشار تومور و سیستم ایمنی بدن پیدا کرده است.
طبق این یافتهها، میزان تغییر و تحول و تکامل ژنها در آب باز سانان در مقایسه با سایر پستانداران تقریباً ۲٫۴ برابر بیشتر است.
محققان افزودهاند: «یافتههای این پژوهش درک جدیدی را در مورد ژنهایی که در سرکوب تومور در حیوانات نقش دارند ارائه میدهد و با تکیه بر آن شاید بتوان دارویی برای درمان سرطان در انسان ساخت.»
خبرکانادا، مرجع اخبار روز سراسر کانادا