خسروی سینمای ایران
۷ فروردین زادروز خسرو شکیبایی؛بازیگر نام آشنای سینمای ایران
شاید رسالت بازیگری این باشد که بازیگر،نقشی را چنان ایفا کند که تماشاگر فراموش کند چه کسی پس این نقش است؛ چنان نقاب یک شخصیت را بر چهره بزند که بیننده بازیگر را با آن شخصیت به یاد بیاورد نه با اسم خود او.
اولین چیزی که بعد از شنیدن نام «خسرو شکیبایی» به ذهنتان میرسد چیست؟ تصویر خودش یا فریادهای عاشقانه «هامون» را؟ خودش را به یاد می آورید یا ترانهای را که در «خواهران غریب» برای مادر میخواند؟ دیالوگهای معروفش در سریال «خانه سبز» را میتوانید فراموش کنید؟!
«خسرو شکیبایی» در سال ۱۳۲۳ در تهران متولد شد. پدرش را در چهارده سالگی از دست داد و پیش از آن که وارد عرصه نمایش شود، در حرفههایی چون خیاطی و کانالسازی و آسانسورسازی کار میکرد. او فعالیت هنری خود را از سال ۱۳۴۲ با بازیگری در تئاتر آغاز کرد. در ۱۹ سالگی برای اولین بار روی صحنه رفت و بعد از مدتی به «عباس جوانمرد» معرفی و به صورت کاملاً حرفهای تبدیل به یک بازیگر شد. «شکیبایی» فارغ التحصیل بازیگری از دانشکده هنرهای زیبای دانشگاه تهران بود.
نخستین بار در سال۱۳۵۳ در فیلم کوتاه «کتیبه» به کارگردانی «فریبرز صالح» جلوی دوربین رفت. او در نمایش «شب بیست و یکم» مورد توجه «مسعود کیمیایی» قرار گرفت و پس آن نقش کوتاهی در فیلم «خط قرمز» به کارگردانی «مسعود کیمیایی» داشت. این همکاری به سال ۱۳۶۱ بازمیگردد.
نقطهی آغاز شناخته شدن او به سال ۱۳۶۸ و بازی در فیلم «هامون» به کارگردانی «داریوش مهرجویی» بازمیگردد. او برای بازیش در همین فیلم از هشتمین دوره جشنواره فیلم فجر سیمرغ بلورین بهترین بازیگر نقش اول مرد را کسب کرد.
دومین سیمرغ او با بازی در فیلم «کیمیا» و همکاری با «احمد درویش» همراه شد. سومین سیمرغ دوران حرفهایاش را برای بازی در فیلم «سالاد فصل» به کارگردانی «فریدون جیرانی» دریافت کرد
بازی در جعبه جادویی تلویزیون
قاب تلویزیون هم از حضور «خسرو شکیبایی» بی بهره نبود. اولین حضور «شکیبایی» در تلویزیون به دومین سال فعالیتش یعنی ۱۳۵۴ باز میگردد. او در سال ۱۳۵۴ برای اولین بار در تلویزیون حاضر شد و در سریال «سمک عیار» ایفای نقش کرد. «کوچک جنگلی»، «روزی روزگاری»، «خانه سبز» و «تفنگسرپر» دیگر مجموعههایی بودند که «شکیبایی» در آنها ایفای نقش کرد.
بیشتر بخوانید: قیصر سینمای ایران
دکلمه های ماندگار اشعار
«خسرو شکیبایی» پس از گذشت پنجسال از حضور در تئاتر، فعالیتهایی در زمینهی دوبله و صداپیشگی داشت. شاخصترین دوبلهی او صداپیشگی در فیلم «شعله» است. «شکیبایی» اما حضور فعالی در صداپیشگی و به خصوص دکلمه و شعر خوانی داشت. او به واسطهی صدای بینظیرش اشعار شاعران معاصر مانند «فروغ فرخزاد»، «سهراب سپهری»، «سید علی صالحی» و «محمدرضا عبدالملکیان» را دکلمه کرده است.
پرواز به خانه ابدی
سرانجام او در ساعت ۴ صبح جمعه ۲۸ تیرماه ۱۳۸۷ در سن ۶۴ سالگی در اثر ایست قلبی درگذشت و در قطعه هنرمندان بهشت زهرا دفن شد.
یادش سبز؛روحش قرین آرامش
خبرکانادا، مرجع اخبار روز سراسر کانادا