۶ فروردین روز امید و شادباش نویسی

در گاهشماری ایرانی روز ششم هر ماه، «خرداد روز» نام دارد. ششم فروردین ماه به نام‌های «روز شادباش نویسی»، «روز امید» یا روز «نوروز بزرگ» خوانده می شود و از روزهای خجسته ی ایرانیان است. موبدان این روز را به زادروز زرتشت بزرگ نسبت می‌دهند.

«خرداد روز» از فروردین ماه، در تقویم «سغدی» و «خورازمی» را با نام های «هودرو» یا «هفدور» به معنی روزی که هفتاد و دو رویداد سرنوشت ساز در تاریخ ایرانیان رخ داد، می شناسند. شاید از همین رو است که ششم فروردین را روز «نوروز بزرگ» نیز می‌خوانند. ششم فروردین در تقویم ایران باستان، روز پیدایی کیومرث و هوشنگ، روییدن مشی و مشیانه، اختراع خط به دست جمشید، بر تخت نشستن جمشید، زادروز آشو زرتشت، غلبه سام بر اژدهاک، تیراندازی آرش شیواتیر، تولد کیخسرو است. این روز را «روز امید» و «شادباش نویسی» یا ا«سپیدانوشت» می نامند که از خجسته روزهای ایرانیان باستان است. جشنی که در آیین کهن ایرانی ها همراه با شادی و آب پاشی برگزار می شد. از آن رو این روز را «روز امید» می نامند، زیرا معتقدند که امید به داشتن چیزی، باعث می شود که آن چیز در اختیار شما قرار گیرد، حتی اگر آن چیز وجود نداشته باشد.

بیشتر بخوانید: «سیرسور»، جشن گياه‌خواری ايرانيان 

سالروز تولد «زرتشت»

ایرانیان در روز شادباش نویسی آرزوها و خواسته های نیک خود را برای دیگران می‌نوشتند و به دست آنها می سپردند.

ششمین روز فروردین که بنا به نظر بسیاری محققان و موبدان زرتشتی، سالروز تولد «زرتشت»  است، به «نوروز بزرگ» معروف است. دراین روز زردشیان در آتشکده‌های هر شهر گردهم می آیند، به سخنرانی‌های مذهبی گوش می‌دهند، «اوستا» می‌خوانند و تولد پیامبرشان را جشن می‌گیرند. آب پاشیدن به همدیگر، دود کردن اسپند و پخش کردن سنجد و آویشن نیز از دیگر مراسم‌های این جشن است.

خبرکانادا، مرجع اخبار روز سراسر کانادا