چه کسی از ویرجینیا ولف می‌ترسد؟
25 ژانویه زادروز ویرجینیا وولف نویسنده انگلیسی
هنوز صبح ۲۸ مارس ۱۹۴۱ شروع نشده بود که «ویرجینیا» جیب‌هایش را پر از سنگ کرد و به داخل رودخانه پرآب قدم گذاشت، یک‌ماه بعد جسدش در پایین‌دست همان رودخانه پیدا شد.
«آلاین ویرجینیا استیون» در سال 1882 در لندن متولد شد. پدرش «لسلی استیون» منتقد برجسته آثار ادبی عصر ویکتوریایی و فیلسوفی مشهور بود و مادرش اصالتاً هندی تبار بود. او و خواهرانش بر خلاف برادرانش، از رفتن به کالج محروم بودند و زیر نظر معلم خصوصی آموزش دید.
ده سال بیشتر نداشت که مادرش را از دست داد و دو سال بعد نیز خواهر ناتنی‌اش درگذشت و این اتفاقات، سرآغاز ناهنجاری‌های روحی او بود. حدود 20 سال سن داشت که پدرش را هم از دست داد و برای اولین‌بار، پس از مرگ پدرش دست به خودکشی زد که ناموفق بود و منجر به بستری شدنش شد.
پس از رهایی از سلطه نابرادری‌اش، توانست استقلال تازه‌ای را تجربه کند. برپایی جلسات بحث دوستانه همراه خواهرش «ونسا»، و برادرش «توبی» و دوستانش تجربه نو و روشنفکرانه‌ای برای آن‌ها بود. علاوه بر این، «ویرجینیا» همراه خواهر و برادرش به سفر و کسب تجربه نیز می‌پرداخت.
او در سال ۱۹۱۲ با «لئونارد وولف» کارمند پیشین اداره دولتی سیلان و دوست قدیمی برادرش ازدواج کرد و همراه با همسرش انتشارات «هوگارث» را در سال ۱۹۱۷ برپا کردند؛ انتشاراتی که آثار نویسندگان جوان و گمنام آن هنگام (از جمله کاترین منسفیلد و تی.اس. الیوت) را منتشر کرد.
گذر از عصر زنان خانه دار به دوران بیداری زنان
او نویسنده‌ای بود که کلمات را به منظور بیان هیجان، درد، زیبایی و وحشت از عصر مدرن به کار می گرفت. «ویرجینیا وولف» نویسنده رمان‌های تجربی است که سعی در تشریح واقعیت‌های درونی انسان دارد. نظرات فمینیستی وی که از روح حساس و انتقادی او سرچشمه گرفته، در دهه ششم قرن بیست تحولی در نظریات جنبش زنان پدید آورد. او در نگارش از سبک سیال ذهن بهره گرفته است.
بیشتر بخوانید: خواجه شیراز در لندن
او یکی از بنیان‌گذاران بنیاد« بلومزبری» بود.
«وولف» در مورد مشکل عدم امکان کارکردن برای زنان در مشاغل آکادمیک یا زمینه‌های مرتبط با کلیسا، حقوق و پزشکی بسیار نگاشته است، مشکلی که در آن زمان به دلیل عدم پذیرش زنان در آکسفورد و کمبریج شدت یافته بود. خود او به دانشگاه نرفته بود و از این موضوع که برادران و دوستان مذکرش این امکان را که او محروم بود در اختیار داشتند ابراز تاسف می‌کرد. او معتقد بود حتی در زمینه کاری ادبیات، معمولاً از زنان انتظار می‌رفت که زندگی‌نامه پدران خود را بنویسند یا مکاتبات آنان را ویرایش کنند. «ویرجینیا» معتقد بود که اگر پدرش هنگامی که او نسبتاً جوان بود از دنیا نرفته بود، او هرگز نویسنده نشده بود.
«خانم دالوی»، «به سوی فانوس دریایی» و «موج ها» از رمان‌های معروف «وولف» هستند که در همه آن ها به نوعی به شرایط و نابرابری‌های میان زنان و مردان لندن پرداخته شده است.
سفر بی بازگشت با سنگ ها
«ویرجینیا وولف» طی دو جنگ جهانی، بسیاری از دوستان و آشنایان خود را از دست داد. سرانجام در تاریخ 28 مارس ۱۹۴۱ پس از پایانِ آخرین رمانِ خود به نام بین «دو پرده نمایش»، با جیب‌های پر از سنگ به «رودخانه اوز» در «رادمال» رفت و خود را غرق کرد. جسد او حدود یک ماه بعد در تاریخ ۱۸ آوریل توسط چند کودک در پایین دست رودخانه پیدا شد.
او در نامه ای پیش از مرگش به همسرش نوشت: « شروع به شنیدنِ صداهایی کرده‌ام و نمی‌توانم تمرکز کنم؛ بنابراین کاری را می‌کنم که به گمانم بهترین کارِ ممکن است.»
خبرکانادا، مرجع اخبار روز سراسر کانادا