اهمیت همکاری ایران و کانادا چیست؟

کانادا و ایران از زمان شروع به  تحقیق درباره سقوط مصیبت بار هواپیمای مسافربری هفته گذشته، فراتر از حد معمول با هم همکاری می کنند. این به نفع هر دو کشور است که آن ها همچنان این همکاری را ادامه دهند.

هدف ایران این است که به سایر کشورها نشان دهد که رژیم سرکشی نیست، این مسئله عقب گرد سریع و شگفت آور تهران را در مورد مقصر بودن توضیح می دهد.

پس از تکذیب اولیه در مورد ساقط کردن هواپیمای بین المللی اوکراینی، دولت ایران ناگهان سیاست خود را تغییر داد و مسئولیت شلیک هواپیمای مسافربری را پذیرفت. رئیس جمهور ایران، حسن روحانی، اقدام کشور خود را “غیرقابل بخشش” خواند. محمد جواد ظریف، وزیر امور خارجه نیز در توییتی از خانواده های 176 قربانی این سانحه، و قربانیان از “سایر ملل” مانند کانادا، عذرخواهی کرد.

حتی آیت الله علی خامنه ای، رهبر ایران، پشیمانی و تاسف خود را از این حادثه اعلام کرد و از نیروهای مسلح ایران خواست تا مسئول حمله موشکی را مشخص کنند. همه این موارد از این جهت که غیر معمول است قابل توجه می باشد. زیرا کشورهایی که به اشتباه غیرنظامیان بی گناه را می کشند، همیشه به سرعت مسئولیت کار خود را به عهده نمی گیرند.

به عنوان مثال آمریكا پس از اشتباه در تیراندازی به یك هواپیمای مسافربری ایرانی در سال 1988 که باعث کشته شدن 290 مسافر آن شد، هشت سال از پذیرش مسئولیت آن طفره رفت پیش از آن که سرانجام بر سر جبران خسارت خانواده های 290 قربانی این هواپیما توافق کند. حتی پس از آن هم، واشنگتن از پذیرش مسئولیت قانونی یا عذرخواهی رسمی  امتناع ورزید.

به همین ترتیب، مسکو از پذیرش هرگونه مسئولیتی در قبال سقوط یک فروند هواپیمای مالزی خودداری کرد. یک تحقیق به رهبری هلند نشان داد که این هواپیمای غیرنظامی با 298 مسافر، به وسیله اصابت یک موشک زمین به هوای روسی که از قلمرو شورشیان در اوکراین پرتاب شده بود، ساقط شد.

تمایل کانادا به کاهش تنش ها

به نظر می رسد ایران تاکنون به قول خود عمل کرده و به محققان کانادایی اجازه داده است تا در محل سقوط هواپیما حاضر شوند و به آنها دسترسی بیشتری از آنچه طبق قوانین بین المللی لازم است، داده است. در عوض، اتاوا از استفاده از زبان تند در قبال ایران خودداری کرده و نخست وزیر جاستین ترودو مودبانه جدی اما سازگار برخورد کرده است. او می گوید کانادا خواهان تحقیقات کامل برای درک آنچه اتفاق افتاده و عدالت از جمله جبران خسارت خانواده های 57 قربانی كانادایی است.

البته کانادا هم علاقه به کاهش تنش بین ایران و غرب دارد. دونالد ترامپ می خواهد کشورهای ناتو مانند کانادا برای مقابله با ایران به ایالات متحده آمریکا بپیوندند – یا به قول او – در خاورمیانه “درگیر” تر شوند.

کشاندن ناتو به درگیری با ایران این امکان را برای ترامپ فراهم می کند که با تهران مقابله نظامی کند بدون آنکه زندگی آمریکایی های زیادی را به خطر بیاندازد. ترامپ استدلال می کند از آنجا که اروپا نسبت به ایالات متحده وابستگی بیشتری به نفت خاورمیانه دارد، باید هزینه های مالی و انسانی بعنوان پلیس منطقه را تحمل کند. سایر اعضای ناتو اشتیاق کمتری به این موضوع دارند اما برای بسیاری از آنها دشوار است که شریک ارشد خود را از دست بدهند.

البته اتاوا علاقه دارد که در مقابل ایران خنثی عمل کند. طبیعی است که اجازه دادن به ایران برای اثبات خود – از طریق فاجعه ای که مسئولیت آن را بر عهده گرفته است – می تواند به دستیابی به این هدف کمک کند.

خبرکانادا، مرجع اخبار روز سراسر کانادا