فردوسی، حماسه‌سرای بی‌بدیل پارسی
۲۵ اردیبهشت بزرگداشت حکیم ابوالقاسم فردوسی
۲۵ اردیبهشت ماه، روز بزرگداشت مردی است که عمر گرانبهایش را صرف فرهنگ و ادب این سرزمین کهن کرد و برای جاویدان نگاه داشتن زبان پارسی تک تک لحظات زندگی‌اش را گذاشت.
«ابوالقاسم فردوسی توسی»، شاعر بزرگ ایران زمین در سال 329 هجری قمری در دامنه توس خراسان دیده به جهان گشود و همانجا درگذشت و به خاک سپرده شد. او چکامه سرا و رزم نامه سرایی ایرانی بود که شاهنامه را از نوشتار به سروده در آورد.
آغاز زندگی او هم‌زمان با گونه‌ای جنبش نو در میان ایرانیان بود که از سده سوم هجری شروع‌شده و دنباله و اوج آن به سده چهارم رسید و در طی آن تعداد چشمگیری از سرایندگان و نویسندگان پدید آمدند و باعث پایداری زبان پارسی دری شدند.
او از کودکی در حال مشاهده کوشش‌های مردم پیرامونش برای پاسداری ارزش‌های دیرینه بود.
«فردوسی» در طول زندگی‌اش اثری بی مانند را از خود بر جای گذاشت: «شاهنامه» اثری حماسی و منظوم مشتمل بر 60000 بیت که امروز برای ما ارزش بسیاری دارد.
بیشتر بخوانید: چه خوش گفت فردوسی پاک‌زاد
«فردوسی» با تمام توان برای سرودن ابیاتی تاثیرگذار همت گماشت تا بتواند زبان پارسی را زنده و پایدار کند. در روز بزرگداشت او برنامه‌های مختلفی در سراسر کشور برگزار می‌شود تا وجود چنین شخصیت برجسته‌ای در تاریخ ادبیات به همه یادآوری شود. از میان این برنامه می‌توان به مراسم‌های شاهنامه‌خوانی اشاره کرد.
این روز بهانه‌ای است تا بیشتر و بیشتر این شاعر را بشناسیم و به تاریخ و ادب کشور خود ببالیم.
خبرکانادا، مرجع اخبار روز سراسر کانادا