راز خستگی از فعالیت مغزی برملا شد

به گزارش خبرکانادا به نقل از سی تی وی، پژوهش جدید دانشگاه Pitié-Salpêtrière مستقر در فرانسه که روز پنجشنبه در مجله Current Biology منتشر شد، نشان داد که فعالیت ذهنی زیاد طی چند ساعت می تواند منجر به تولید مواد بالقوه سمی بشود که در قشر جلوی مغز (PFC) ایجاد می شوند.
طبق یافته های علمی، PFC یک ناحیه کلیدی برای فرآیندهای کنترل شناختی است و دوپامین موجود در PFC می‌تواند بر تمرکز، کنترل تکانه، حافظه آینده نگر و انعطاف پذیری شناختی تأثیر بگذارد.
بنابراین، زمانی که PFC به طور منفی تحت تاثیر قرار می‌گیرد، می‌تواند کنترل شما را بر تصمیم‌گیری‌ها تغییر دهد و با تغییر حالت به شکل خستگی شما را به سمت اقداماتی سوق می دهد که نیازی به تلاش زیاد یا منتظر ماندن ندارند.
هدف از این مطالعه این بود که بفهمیم چرا برخلاف کامپیوترها، مغز افراد نمی‌تواند به طور مداوم محاسبه کند و دچار خستگی می شود. فرضیه اولیه ارائه شده این بود که مغز نیاز به بازیافت کردن ترکیبات مضر تولید شده در نتیجه فعالیت طولانی مدت ذهن دارند.
به گفته یکی ازپژوهشگران این مطالعه، نظریه‌های تأثیرگذار نشان می دهند که خستگی نوعی توهم است که توسط مغز ایجاد شده است تا ما را وادار کند هر کاری را که انجام می دهیم متوقف کنیم و به فعالیت لذت‌بخش‌تری روی بیاوریم.
اما یافته‌های آنها نشان می‌دهد که کار ذهنی زیاد و تجمع مواد مضر منجر به تغییر واقعی عملکرد می شود، بنابراین خستگی در واقع سیگنالی است که باعث می شود ما کار را متوقف کنیم، اما برای یک هدف متفاوت، یعنی حفظ یکپارچگی عملکرد مغز.
محققان فعالیت شیمیایی مغز را در طول یک روز کاری با استفاده از طیف‌سنجی تشدید مغناطیسی (MRS) ردیابی کردند. آنها دو گروه از افراد را مورد مطالعه قرار دادند: افرای که کارهای ذهنی چالش برانگیزی برای انجام داشتند و افرادی که کار ذهنی نسبتاً ساده داشتند.

محققان فقط در گروهی که درگیر کار ذهنی سنگین بودند، متوجه نشانه های خستگی، مثل کاهش اتساع مردمک چشم شدند.
علاوه بر این این افراد گرایش بیشتری پیدا کردند به سمت فعالیت های جایگزینی که مزایایی مثل کار کمتر یا معطلی کمتر را برایشان به همراه داشته باشد.

نویسندگان این مطالعه همچنین خاطرنشان کردند که در گروهی که فعالیت ذهنی شدیدتری داشتند تجمع بیشتری از گلوتامات در سیناپس های مغز مشاهده شد که باعث کاهش عملکرد قشای مغزی می شود و ثابت می کند که حفظ کنترل شناختی بعد از یک روز کار ذهنی دشوار است.
برای مدیریت این مسئله، می توان از راهکار استراحت استفاده کرد. شواهد خوبی وجود دارد که نشان می دهد گلوتامات در طول خواب از سیناپس ها حذف می شود.
همچنین توصیه می شود که زمانی که کم خوابی دارید از تصمیم گیری های مهم خودداری کنید.